18 Ekim 2010 Pazartesi

ben aşıkken aptalım,aptalım işte aptalım !!

aşk ... bakıldığında tek hece yaşandığındaysa insanın kemiklerini kıracak güçteki kudret.. öyle güçlü bir duygu ki gururu bir kerede karalatır insana. aptal olduğunu düşünürsün zaman zaman .. öylesindir de zaten.
neyse işte çok değişik, yaşyan bilir, yaşamayan varsada tavsiye edermiyim ?? evet evet insan yaşamalı birkerede olsa .. herkeste değişik tepkiler yaratabilir aslında..
 

bende oldum bir kere . tam anlamıyla kaburgalarımın kırıldığını hissederek hemde. gururumu hiç düşünmeden karalayarak .. durup durup aptalmıyım diye sordum kendime.. evet cevabını aldım herseferinde .ama
değişen birşey olmadı.. bu sefer bitti diye söz verdim kendime birdaha birdaha... yüzsüzlüğümü zirvesine kadar kullandım
ağladım ağladım ağladım... tabi bu zaman zarfında kimseyle olmadım.. olamadım ! beni unutmaya başladığını anladığımda kendimi farkettirmek için her boku yaptım. saçımı boyadım, her gün sokağından geçtim, telefonda şarkı bile dinlettim.. ama sonuç yine hüsran..


2 yıl sonra geçte olsa anladım.. umrunda bile değildim artık, saçımıda boyasam hergün gözüne sokar gibi önünden de geçsem,
kıçımıda yırtsam o artık başkasınındı ve ben onun için sıfırdım.. evet tam anlamıyla kocaman bir aptaldım..

şimdilerde ise kendime aşığım..arada dengesizlikler yaşıyoruz tabi kavgada ediyoruz ama hiç olmazsa beni bana sevdirmek için kıçımı yırtmıyorum hemencecik oluveriyo ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder